diren-iste sanat

Bizler Ankara’daki sanat emekçileriyiz. Bizler, Tekel işçisinin 17 gündür direnerek hayır dediği sömürüye, yok sayılmaya başka bir cepheden maruz bırakılan sanatçılarız. Oraya destek olmaya gitmeyeceğiz. Çünkü aynı saftayız. Biliyoruz ki, onlar kazanırsa biz de kazanırız; onlar kaybederse biz de… Destek olmaya değil, tanışmaya, birlikte mücadele etmeye, merhaba demeye gidiyoruz.

“senlik benlik bitip de
kuruldu muydu bizlik
asgari ücret değil
hür ve günlük güneşlik
beklenen gün olacak
aldığın son gündelik
halk kalacak geride gidince bu zalım sel
hava döndü işçiden
işçiden esiyor yel!”

“Biz” diye başlayınca söze, yan yana durup omuz omuza vermek kaçınılmaz oldu. Biz de Ankara’daki sanat emekçileri olarak “diren-işte sanat” adıyla bir araya geldik. Sanatı direniş saflarına katmak, sanatla direnmek için. İlk Tekel işçisine merhaba diyoruz; yola buradan başlıyoruz. Sanatın toplumsal yaşamdan koparılmaya çalışılmasına, içi boş bir güzellik beklentisine hapsedilmesine karşı “diren-işte sanat” adıyla hayır demek için çıktık bu yola. Bizi yola onlar çıkardı. 17 gündür en ağır koşullarda yürüttükleri direniş bize yola çıkma gücünü, cesaretini verdi. Gördük ki artık yalnız yürüme zamanı değildir. Gördük ki artık yolları, mücadeleleri birleştirme zamanıdır. Gördük ki nasıl onlar her cepheden saldırıyorsa biz de her cepheden mücadele yürütmek durumundayız.
Gördük ki,
“tekliyor işte çağın çarkına okuyan çark
ve durdu muydu bir gün
bu kör avara kasnak
bir zincir yitirenler
bir dünya kazanacak
sen de o dünyadansın
sınıfını bil safa gel
hava döndü işçiden
işçiden esiyor yel!”

Bugünlük merhaba diyoruz. Ve en kısa sürede Tekel işçisinin direniş alanını bir şenlik alanına çevirmeye tekrar geleceğimizin sözünü veriyoruz. Orada direnişin şenliğini yapacağız hep beraber. Sanatı ait olduğu yere taşıyacağız. Müziğimizle, şiirlerimizle, resmimizle, oyunlarımızla burada olacağız. Bugün buraya, yarın tüm direniş alanlarına sanatımızla katılacağız.

Görünen o ki, 2010 haklarımızı söke söke alacağımız bir yıl olacak. Derin bir nefesle giriyoruz yeni yıla. Bizler, zincirlerinden başka kaybedecek şeyi olmayan; o zinciri yitirdiğinde bir dünya kazanacak olan sınıfın üyeleriyiz. Tekel işçileri, itfaiye işçileri, demiryolu işçileri, memurlar, öğrenciler o zinciri sallıyor bu yıl. Tekel işçilerine ve direnişteki tüm kardeşlerimize zaferle gelecek bir yıl diliyoruz.

Ne kadar çok elimiz varmış meğer!
İlkin, senin elinle tutuşan benimki
Sonra çocuklarınki
Gençlerinki
Tekel İşçilerininki
Sonra, ellerin elleri...
Ne kadar çok elimiz oldu, baksana,
Tutuşa tutuşa
Bir orman yangını gibi

Diren-işte Sanat